Studiował u Mieczysława Górowskiego, Wincentego Kućmy i Ryszarda Otręby w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jako stypendysta pobierał naukę w Kent Institute of Art & Design w Maidstone. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1998 roku na podstawie pracy przygotowanej w Katedrze Komunikacji Wizualnej. Z początkiem XXI wieku tworzy koncepcję sztuki nazwaną Arcuizm od arcus - łuk. Inspiracja Uniwersum, kulą, łukiem ustanawia od początku skrystalizowaną formułę artystyczną ukierunkowaną na poszukiwanie odwiecznego modelu kosmosu,istoty rzeczy. Jak sam mówi „Dążę do ukazania przestrzeni wypełnionej duchem bowiem sztuka jest pomostem między światami, wymiarami, bytami.”

Od 2000 roku rozpoczyna świadome kształtowanie swojej twórczości. Hanczakowski kontempluje współistnienie energii twórczej i destrukcyjnej, ducha i materii, czasu i wieczności, mikro i makro kosmosu. W swoistej formie bada ekspansję wszechświata, imaginację zaświatów.

Charakterystyczne w jego pracach jest odczucie metafizyki oraz daleko posunięta synteza. Transcendentalny wydźwięk prac bazuje na koliście rozchodzącej się i wibrującej energii. Otwarta przestrzeń zaznaczona łukiem i wąską gamą barw emanuje harmonią. Droga twórcza artysty jest pasmem ciągłych eksperymentów. Arcuizmy powstałe w pierwszym okresie tzw. linearnym odwołują się do niezmiennych wzorców determinujących sposób myślenia i postrzegania świata. Głównym środkiem wyrazu jest tu kreska, eksponująca łuk.

W okresie fakturalnym usuwa linię na rzecz chropowatej plamy i ciepłej palety barw. Artysta operuje kołem, trójkątem, mandorlą, łukiem by odwołać się do tegoco wspólne wszystkim ludziom. Trzeci okres twórczości „metaliczny” doprowadzado eliminacji cienia na rzecz światła. Konstrukcja obrazu wyznaczona jest jedynie przenikającymi się łukami. Splendor wirujących kompozycji przesyconyjest dźwiękiem, mistyką. Jak pisze M. Górowski „ Hanczakowskiego interesujesama świętość, jej aura, którą wyczuwa On w całokształcie wszechświata”. Od 2008 roku maluje obrazy-znaki, które to w syntetyczny sposób obrazują archetypy istniejące w nieświadomości zbiorowej.